Nu er op grotere schaal bewustzijn doorbreekt dat ons huidige energieverbruik niet houdbaar is, zou het goed zijn te kijken naar wérkelijke alternatieven voor het opwekken van energie. Want de huidige alternatieven gaan nog steeds uit van materiële energie, de wet van behoud van energie, E=mc2… Daartoe móet Europa zich losmaken van Amerika en zijn alchemistische verleden vruchtbaar laten zijn voor de Amerikaanse materialistische wetenschap.
Deels wordt er gekeken naar minder schadelijke fossiele brandstoffen (aardgas is ‘beter’ dan steenkool en zéker bruinkool).
Duitsland heeft kernenergie in de ban gedaan en gebruikt dien ten gevolge alleen maar méér fossiele energie. Bovendien moeten we nog zien of het zich aan dat besluit zal houden.
Zonne- en windenergie lijken in eerste instantie schoner, maar nu blijkt dat energie-cowboys via mazen in de wet vruchtbare grond afdekken met zonnepanelen, omdat dat goedkoper is en minder rompslomp geeft dan bouwen op daken van (industriële) gebouwen. Enorme windturbines verruïneren en verindustrialiseren natuur- en cultuurlandschappen. Over de milieuproblematiek bij productie en afbraak van dergelijke milieuvriendelijke energieinstallaties heb ik het nog niet eens.
Waterkrachtcentrales hebben zo weer hun eigen impact: vervuilende productie (om te beginnen de betonnen stuwdammen), ontregelen van rivieren, vernietiging van natuurlijke habitats en in landen als China deportatie van mensen (Drie Kloven Dam).
Alle energiebronnen die vandaag de dag worden gebruikt en onderzocht gaan uit van materiële energie: het verbranden of laten exploderen van materie (fossiele energie), het splijten van de bouwstoffen van de materie zelfs (kernenergie), het omzetten van lucht- en waterbeweging en fysieke warmte in electriciteit (wind-, waterkracht en zonneenergie).
Maar wat als het mogelijk is op een niet-materiële manier energie te creëren? Niet uit olie, maar uit water?
Viktor Schauberger deed zijn leven lang onderzoek naar energie en levenskracht en heeft de aanzet gegeven tot een nieuwe manier van energieopwekking, namelijk door water op bepaalde, natuurlijke manieren te laten bewegen (inspirerende beweging, noemde hij dat), zodat het implodeert, overgaat in de aether en nieuw en vitaal terugkomt.
Water in plaats van olie.
Implosie in plaats van explosie.
Magnetisme in plaats van electriciteit.
Levensbevorderende technieken in plaats van milieuvernietigende.
Dat klinkt natuurlijk heel vreemd en ongeloofwaardig voor de hedendaagse mens, geconditioneerd als hij is door het materialistische wereldbeeld en de materialistische wetenschap uit het westen.
Na de Middeleeuwen heeft zich in Europa de moderne wetenschap ontwikkeld en de vrucht daarvan is meegekomen naar Amerika, waar hij is vervolmaakt. Maar in Amerika onbreken de wortels van de europese wetenschap: hermetisme, stoïcisme, scholastiek, alchemie. De moderne wetenschap is er verworden tot een amorele en van het leven losgescheurde intellectualiteit, die de materie veelal kan beheersen en manipuleren, maar niet begrijpen. Het ontbreken van die wortels en de specifieke geografie van (noordelijk) Amerika maken het onmogelijk dat daar een levende wetenschap tot stand komt. De tendentie is die naar de materie en de dood, het afgesneden zijn van de geestelijke aspecten van de wereld.
Het is deze cultuur des doods die vanuit de anglo-amerikaanse wereld over de aarde is verspreid en die zal leiden tot de ondergang van mensheid en planeet, als het ons niet lukt de wetenschap te bevruchten met moraliteit en de levende kennis van de schepping. Viktor Schauberger heeft hiervoor een enorme voorzet gegeven, maar het is aan de mensen van nu om dit door te zetten en een nieuwe europese wetenschap te vormen door de westerse wetenschap opnieuw in verbinding te brengen met de principes van de alchemie. Dat kan niet op een intelectuele wijze, maar alleen op een intuïtieve en geïnspireerde manier.
En hoewel ook de Europeaan in zijn algemeenheid het contact met de schepping kwijt is, hoewel de natuur in Europa zo goed als verdwenen is, hoewel de europese bevolking is doordesemd van het westerse materialistische denken, vermoed ik dat wanneer het Europa lukt zich te bevrijden van de anglo-amerikaanse cultuur er sluimerende kiemen blijken te bestaan in Europa die op een wakkere, bewuste wijze tot bloei kunnen komen en de wetenschap, en daarmee de energievoorziening, opnieuw tot leven kunnen brengen. Dit zou Europa’s tweede Renaissance kunnen zijn!
- zie ook de website implosie.nl
- Reinout Guépin – Eenoog in het land der blinden