Wanneer er in Nederland wordt gesproken over ‘de bezetting’, dan wordt gewoonlijk de periode 1940-1945 bedoeld, de tijd van het duitse Derde Rijk. Echter, met het verslaan van Duitsland ging Nederland, en heel westelijk Europa, een nieuwe bezetting in: die vanuit de Verenigde Staten. Een bezetting die zich inmiddels heeft uitgebreid tot aan de grens van Rusland …
Het Omaha Beach Memorial in Saint-Laurent-sur-Mer (Normandië) is een herinnering en eerbetoon aan de gevallen amerikaanse soldaten, zeker. Maar wie deze monumentale begraafplaats heeft bezocht, kan ook de galerij aan het begin van het terrein niet zijn ontgaan. En daar wordt ondubbelzinnig zichtbaar wat er met Europa is gebeurd.
Gepresenteerd als een invasie om de door Duitsland bezette europese landen te ontzetten, zien we hoe het amerikaanse leger, ondersteund door Britten, Fransen en Canadezen, het europese continent onder de voet heeft gelopen, tot het stuitte op het Rode Leger.
In de decennia daarna mochten de democratieën (en enkele dictaturen) in het westen, noorden en zuiden van het verscheurde Europa zich bevrijd door de Amerikanen noemen, het oosten bestond uit satellietstaten van de Sovjet Unie, met horige pseudo-regeringen die dansten naar Moskous pijpen.
Een kleine dertig jaar na de val van De Muur kan ik het niet anders meer zien, dan dat Europa aan het einde van de Tweede Wereldoorlog te maken kreeg met twee nieuwe bezetters: de Sovjet Unie vanuit het oosten, de Verenigde Staten vanuit het westen. Na de val van De Muur hebben de krachten uit het westen het machtsvacuüm dat de verdwenen Sovjet Unie achterliet opgevuld. Vergelijkbaar met hoe Rome over een groot deel van Europa en Noord-Afrika heerste, heersen de Verenigde Staten van Amerika nu op militair, economisch en cultureel vlak. Met de fluwelen handschoen als het kan, met de ijzeren vuist als het moet.
Op deze site wil ik onder meer de nieuwe bezetter zichtbaar maken.