Vandaag zond ik een brief aan de hoofd- en buitenlandredactie van de Volkskrant, omdat ik me ernstig zorgen maak over hoe de nederlandse kranten (in mijn geval de Volkskrant) eenzijdig berichten over conflicten als in Syrië en hoe de grotere verbanden buiten beeld worden gehouden, al dan niet opzettelijk.
Geachte redactie,
Om enigszins zicht te krijgen op wat er in Syrië speelt en gebeurt en om dat in een groter perspectief te plaatsen raadpleeg ik, naast mijn dagelijkse krant, uiteenlopende bronnen (waarvan ik enkele onderaan vermeld).
Hierbij valt mij op dat de Volkskrant weliswaar veel bericht over de situatie en de actuele gebeurtenissen, maar de grotere verbanden, in mijn beleving, niet belicht.
Vorige week werd ik gewezen op een artikel in The Duran, betreffende de persconferentie (van 9 augustus) bij de VN van de US Peace Council (USPC), naar ik begrijp een Amerikaans burger-samenwerkingsverband van vredesgroeperingen, misschien te vergelijken met ons IKV. Een delegatie verbleef, zelf georganiseerd en gefinancierd, zes dagen in Syrië om met eigen ogen te zien wat daar gebeurt.
Ik hoorde hier voor het eerst ‘een ander amerikaans geluid’:
- de strijd in Syrië is niet tussen regeringstroepen en ‘rebellen’, maar tussen Syrië en door buitenlandse machten gefinancierde en bewapende huurlingen-organisaties
- het betreft geen burgeroorlog, maar een oorlog van buitenlandse mogendheden (Qatar, Saoedi-Arabië, Turkije, de VS en Israël worden met name genoemd) tegen Syrië
- hoewel in de media (de delegatie spreekt over de amerikaanse media, maar ik zie eigenlijk hetzelfde hier in Nederland) gesproken wordt over een verdeelde burgerbevolking (christenen en moslims in verschillende facties), zag de delegatie vooral een verenigd syrisch volk, dat zich helemaal niet wil laten verdelen, maar zich gezamenlijk geconfronteerd ziet met een buitenlandse invasie
- het is met name (de regering van) de VS die dat beeld van een verdeeld volk krachtig propageert en gebruikt om zijn eigen belangen na te streven, ten koste van Syrië
in Europa lukt het de VS met de NAVO al sinds de Tweede Wereldoorlog, zij het langs andere scheidslijnen; voor die tijd werden de Sovjet Unie en Hitler vanuit de VS gefinancierd en verscheurden Europa op hun manier – FH - er is geen rechtsgrond voor de buitenlandse (amerikaanse) pogingen tot regime change – Syrië is een autonoom land, waar buitenlandse mogendheden zich niet met binnenlandse aangelegenheden hebben te bemoeien, al helemaal niet om de regering omver te werpen
VS ambassadeur bij de VN Samantha Power durft zelfs te zeggen: “The Assad regime is explicit. It believes only in a military solution. It says it is going to conquer military every last square inch of Syria.” – de gotspe! – FH - wat vrijwel niet in het nieuws komt, en wat ik hier voor het eerst hoorde, is dat er sancties tegen Syrië zijn uitgevaardigd die te vergelijken zijn met de sancties die in Irak het leven kostten aan een half miljoen (!) kinderen
“It’s worth it,” zei de amerikaanse minister Albright daar destijds ijskoud over – FH - een belangrijk deel van de ellende voor de syrische bevolking (gebrek aan medische voorzieningen bijvoorbeeld) is rechtstreeks toe te schrijven aan deze (geheime) sancties
- Assad wordt gedemoniseerd om de publieke opinie tegen hem te keren, een beproefde methode: “Whether it’s Noriega, Hussein, Gaddafi, or Assad, there’s a definite pattern here.”
Ik mis vast af en toe iets in de Volkskrant, maar dit soort geluiden pik ik er niet uit op. Maar in gesprek met anderen over het wereldgebeuren ontkomen we niet aan de zeer kwalijke rol die de VS en de NAVO in toenemende mate spelen.
Sinds het einde van de koude oorlog zijn het steeds weer VS en NAVO die de hoofdrol spelen in de afschuwelijkste gewapende conflicten: Afghanistan, Libië, Egypte, Irak, Joegoslavië … Altijd zijn er ‘humanitaire redenen’ om een land binnen te vallen, te bombarderen, te ‘adviseren’, te boycotten, ‘democratie te brengen’ en berooid en in puin achter te laten, in de machts- en invloedssfeer van Het Westen, lees de VS. Want amerikaanse belangen vallen allerminst samen met europese belangen.
Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie en het opheffen van het Warschau Pact was er alle reden ook de NAVO op te heffen. Dat is niet gebeurd, in tegendeel, de NAVO is uitgebreid tot aan de Russische grens, bouwt er troepenconcentraties op en voert er grootschalige oorlogsoefeningen uit.
Nederland en zijn burgers maken deel uit van de NAVO en zijn daarmee medeplichtig. Maar de nederlandse bevolking wordt er enerzijds niet over geconsulteerd, anderzijds zo veel mogelijk in het ongewisse gelaten, ook door de Volkskrant.
De gevolgen van dit desastreuze en immorele handelen dringen zich steeds harder ook aan ons in ons dagelijks leven op.
Ik vraag u: hoe is het toch mogelijk dat ik in persoonlijke gesprekken tot dergelijke observaties en gedachten kom, maar die zelden of nooit in mijn krant lees (los van een enkel opiniestuk)?
Het lijkt of de Volkskrant in zijn berichtgeving niet verder komt dan het standpunt: “Hé, dit zijn wij en wij zijn natuurlijk OK!”
VS en NAVO spelen zó’n grote rol in het wereldgebeuren, maar ik mis de kritische benadering die ze juist daarom verdienen.
- Over de Anaconda-oefening van afgelopen zomer nauwelijks een woord, en dan nog pro-NAVO.
- Een hielenlikkend interview met NAVO-chef Stoltenberg, dat nauwelijks te onderscheiden was van het interview in AD – hoezo ‘interview’?
- Trump is belachelijk en Hillary moet winnen – ‘Hillary’ staat voor boots on the ground en een no fly zone in Syrië: ongegeneerde invasie en luchtoorlog dus; mag dat ook eens in de krant?
- Hoewel Bas van der Schots tekeningen vaak raak (en geestig) zijn, zijn ze ook eenzijdig pro-westers en anti-russisch (ik begrijp dat een cartoonist een andere rol heeft dan een journalist, maar hij kleurt wel de krant).
Momenteel lees ik Udo Ulfkottes boek Gekochte journalisten. Hij beschrijft hoe de pers in Duitsland in tientallen jaren amerikaanse bezetting en ‘zuivering’ is geïnfiltreerd door geheime diensten, is ingepakt door pro-amerikaanse organisaties als Atlantik Brücke, Bilderberg Groep en Trilaterale Commissie.
Duitsland is een heel ander verhaal dan Nederland natuurlijk, de amerikaanse bezetting is daar veel grover en zichtbaarder uitgevoerd dan hier.
Maar ik begin steeds nieuwsgieriger te worden naar de onafhankelijkheid van onze nederlandse kranten en nationale tv.
Als jarenlang Volkskrantlezer (vanaf 1979) zou ik een goede boekbespreking in ‘mijn’ krant, waarbij de krant zelf ook met de billen bloot gaat, zeer op prijs stellen. Een diepergravende thema-uitgave van een zaterdags bijvoegsel zou ook kunnen, natuurlijk.
Het zou mijn inmiddels wat geschade vertrouwen kunnen herstellen en misschien kunnen laten zien dat het niet gaat om een vooringenomen pro-westerse houding van de Volkskrant, maar om een verschillende focus: de grote lijnen die ik tracht te doorgronden vs. de actualiteit van de krant van vandaag, waar morgen de vis in wordt verpakt.
Als de situatie escaleert en wij in Nederland, of iets verderop in Europa, ook in een oorlog belanden, hebben de Nederlandse kranten geen van alle een vinger uitgestoken en hun taak verzaakt om de waarheid te achterhalen en de bevolking te informeren. Want dat de dagelijkse kranten (en tv) praktijk op zijn minst éénzijdig is, daarvan ben ik overtuigd.
Met vriendelijke groet,
Frank Hoek
- persconferentie US Peace Council
- The Duran – US Peace Council returns from Syria, a country fighting “invasion by the most powerful country in the world”
- Vanessa Beeley
- Udolf Ulfkotte – Gekochte journalisten
Uitg. Blauwe Tijger, 2016, ISBN 97 89 4921 6108 6 - Hillary Clintons oorlogsbereidheid in Syrië – link 1 – link 2 – link 3
- Samantha Power in de VN
- Anthony Sutton
Wall Street and the rise of Hitler
Wall Street and the Bolshevik revolution
Omdat ik geen reactie kreeg, zelfs geen ontvangstbevestiging, stuurde ik mijn brief op 7 oktober nogmaals. Een reactie bleef opnieuw uit, waarop ik hem op 16 oktober rechtstreeks naar de hoofdredacteur van de krant zond. Deze stuurde binnen een uur onderstaande bericht terug:
Geachte heer Hoek,
Dank voor uw mail. Er is kennelijk wat misgegaan in het interne mailverkeer hier ter redactie, onze excuses.
Ik kan u antwoorden: de Volkskrant bericht in mijn ogen kritisch, ook inzake de Amerikaanse politiek en NAVO-interventies. Maar we vertolken inderdaad niet het wereldbeeld dat u schetst, dat alle oorlogen de schuld zijn van de Amerikanen en de NAVO. Joegoslavië en Syrië zijn burgeroorlogen waar het westen juist heel lang niets tegen heeft gedaan. We hebben geschreven over de wapens en hulp die de VS nu in Syrië aan de rebellen leveren, en je kunt daar tegen zijn. Maar het is van geringe invloed. De Russische bombardementen beslissen op het moment die oorlog, ten gunste van Assad. U zult van ons niet het standpunt lezen dat zijn regime gewetensvol handelt en zich slechts verdedigt tegen buitenlandse interventie. Dat is in mijn ogen een onjuiste en volstrekt eenzijdige interpretatie. Als we die niet delen, vermoed u dat we ‘gekochte’ journalisten zijn. Dat is niet alleen onzin, het slaat iedere discussie dood. Het zou net zijn alsof ik beweer dat uw standpunt door de Russische geheime dienst bij u is geplant of iets dergelijks. Ik vind het interessant dat er mensen zijn die zo over de oorlog in Syrië denken. Dus wellicht kunt u een opinie-artikel van 600 woorden schrijven dat wij eventueel kunnen plaatsen.
Vriendelijke groet,
…